پروژه پایانی بررسي تأثير درمان پريودنتال بر سطح سرمي

توضیحات

   پروژه پایانی بررسي تأثير درمان پريودنتال بر سطح سرمي


اول : مقدمه و معرفي     1
مقدمه     2
سلامت دهان و دندان و سلامت عمومي     3
بيماريهاي پريودنتال     4
ماركرهاي التهابي – CRP -     7
پروتئين فيبرينوژن پلاسما     10
مكانيسم‌ افزايش ماركرهاي التهابي     12
ماركرهاي التهابي و بيماري‌هاي سيستميك     14
گلبولهاي سفيد خون     17
CRP و بيماري پريودنتال     19
شستشوي (irrigation) بالاي لثه‌اي و زير لثه‌اي     22
-    شستشوي پاكت‌ها در مطب     22
-    كارآيي (efficacy)     22
-    نتايج كلينيكي و ميكروبيولوژيكي     24
-    كاربرد موضعي مواد ضد ميكروبي     26
فصل دوم : مروري بر مقالات     34
فصل سوم : روش تحقيق    48
اصول انتخاب بيماران     49
معاينات كلينيكي و پريودنتال     50
روش درمان     51
معاينات پاراكلينيكي و آزمايشگاهي     52
محاسبة حجم نمونه، تعداد آن و تفسير آماري داده‌ها     53
فصل چهارم : نتايج     58
فصل پنجم : بحث     72
بحث     73   
نتيجه گيري     76
فهرست
چكيده :
زمينه : طي چند دهة اخير به اهميت بيماري‌هاي پريودنتال به عنوان عفونتي مزمن با تاثيرات سيستميك بسيار  پرداخته شده است. يكي از مكانيسم‌هاي مطرح در زمينة چگونگي بروز عوارض سيستميك بيماريهاي پريودنتال، ايجاد تغييرات سرولوژيك در عوامل التهابي و انعقادي مرتبط با آترواسكلروز عروق قلبي و مغزي است. براي تأييد قطعي نقش پريودونتيت در بروز چنين تغييرات سرمي، ارزيابي نوسانات سطح مدياتورهاي التهابي به دنبال درمان پريودنتال منطقي خواهد بود. اين تحقيق با هدف بررسي تاثير درمان پريودنتال بر سطح سرمي CRP، فيبرينوژن پلاسما و شمارش گلبولهاي سفيد خون در مبتلايان به پريودونتيت پيشرفته انجام گرفت.
مواد و روشها : اين مطالعه cross – sectional يكسو كور، بر روي 32 بيمار مبتلا به پريودنتيت پيشرفته انجام گرديد. اين بيماران همگي از سلامت كامل برخوردار بوده و سابقة مصرف آنتي بيوتيكها و هر گونه درمان پريودنتال را ظرف 3 ماه گذشته نداشتند، BMI بيماران بين 27-20 همسو گرديده و وجود حداقل 15% نواحي با عمق پروب بيش از 5 ميلي متر در همة بيماران الزامي بود. كلية پارامترهاي پريودنتال قبل و 4 ماه بعد از درمان اندازه گيري شد و براي كلية بيماران درمان فاز I طي سه جلسه همراه با lavage محلول 1/0 درصد كلرهگزيدين انجام گرديد. بيماران طي دو مرحله قبل و 4 ماه پس از مداخله درماني تحت آزمايشهاي Hs- CRP ، فيبرينوژن پلاسما و شمارش لكوسيتي قرار گرفتند.
نتايج : در اين بررسي كاهش معني داري در سطح سرمي CRP با ميانگين كاهشي معادل mg/l 609/0 و شمارش لوكوسيتي و نوتروفيل‌ها به ترتيب با ميانگين كاهشي معادل   و  مشاهده شد. سطح سرمي فيبرينوژن عليرغم كاهش مختصر معني دار نبود. كليه پارامترهاي پريودنتال بهبودي معني داري نسبت به قبل از درمان نشان دادند. از درصد پاكت‌هاي 6-4 ميلي متر بيش از 50% و پاكتهاي   ميلي متر 74% كاسته شد. تغييرات مشابهي در سطح چسبندگي كلينيكي حاصل آمد.
نتيجه گيري : اين مطالعه نشان داد كه درمان فاز يك پريودنتال در مبتلايان به پريودونتيت پيشرفته علاوه بر بهبود پارامترهاي كلينيكي با كاهش سطح سرمي CRP، شمارش لوكوسيتي و نوتروفيل‌ها همراه است. تغييرات مشابهي در سطح سرمي فيبرينوژن ولي بدون اختلاف معني دار آماري، حاصل گرديد. بدين ترتيب مي‌توان عنوان نمود كه درمان پريودنتال سبب كاهش بار  التهابي سيستميك در بيماران مي‌گردد.
كليد واژه‌ها : بيماريهاي اطراف دندان، پروتئين‌هاي فاز حاد، صاف كردن سطح ريشه، لوكوسيت.